Met gedachten beïnvloeden hoeveel ogen je gaat rollen met een dobbelsteen: realiteit of fantasie? Door honderd keer te proberen om de uitkomst van een worp met een eerste dobbelsteen te herhalen met een tweede dobbelsteen, heb ik onderzocht of het mogelijk is om met gedachten een bepaald aantal ogen te werpen. Het resultaat van dit onderzoek bevestigt het effect van wilskracht: het beoogde aantal ogen werd vaker in minder dan 6 worpen gegooid dan op grond van toeval moet worden verwacht.

Lees de rest »

Volgens een aantal wetenschappers, van wie de Japanse Masuru Emoto waarschijnlijk één van de meest bekende is, kan water informatie uit de omgeving registreren, vastleggen en overbrengen. Maar welke omgevingsfactoren kan het water allemaal opnemen? En via welk mechanisme wordt de informatie waargenomen en opgeslagen? En op welke manier kan achteraf worden vastgesteld welke gegevens zich in het water bevinden?

Lees de rest »

Water wordt mooier van positieve gedachtes. Althans, dat is de bewering van de Japanse onderzoeker Masaru Emoto. In zijn experimenten onderzoekt Emoto de invloed van externe factoren zoals geluiden, afbeeldingen, geschreven teksten en gedachtes op de energetische structuur van water. Het effect is terug te vinden in de ijskristallen die worden gevormd wanneer het water wordt bevroren: deze kristallen zijn mooier en meer symmetrisch wanneer het water is behandeld met mooie, positieve invloeden, terwijl een behandeling met beledigingen en negativiteit juist chaotische, lelijke kristallen oplevert. Omdat het menselijk lichaam voor 70 procent uit water bestaat, heeft het grote gevolgen voor het dagelijks leven wanneer intenties daadwerkelijk de waterstructuur kunnen beïnvloeden.

Lees de rest »

Naast de evolutieleer, creationisme en Intelligent Design wordt ook zelforganisatie wel eens aangedragen als verklaring voor het ontstaan van ordelijke structuren in een wereld van chaos. Zelforganisatie, een reactie op complexiteit in de vorm van een herkenbaar en voorspelbaar patroon of proces, sluit nadrukkelijk de aanwezigheid van een intelligentie uit. De grote sturende en organiserende factor wordt gevormd door een samenspel van natuurwetten.

Lees de rest »

Intelligent Design wordt nogal eens afgedaan als pseudowetenschap, een creationistische beweging geworteld in los zand van theologische en religieuze argumenten. De introductie van ‘intelligentie’ als factor druist immers radicaal in tegen de algemeen geaccepteerde principes van de evolutietheorie, welke stellen dat het ontstaan van alle levensvormen verklaard kan worden aan de hand van ongestuurde, natuurlijke processen. Nadere bestudering van de complexiteit van het leven suggereert echter dat juist Intelligent Design wel eens de meest wetenschappelijke verklaring zou kunnen leveren voor het ongrijpbare vernuft waarmee zelfs de eenvoudigste cellen foutloos functioneren.

Lees de rest »